ΟΣΤΕΝ ΤΖΕΪΝ
Η Τζέιν Όστεν, από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Μ. Βρετανίας, γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1775 στο Στέβεντον, ένα μικρό χωριουδάκι της κομητείας του Χάμσαϊρ, και πέθανε στις 18 Ιουλίου 1817 στο Γουίντσεστερ.
Ήταν το έβδομο παιδί του αγγλικανού ιερωμένου, εφημέριου και δασκάλου της ενορίας Τζορτζ Όστεν.
Ο πατέρας της ήταν αυτός που της δίδαξε και της εμφύσησε την αγάπη για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία.
Άρχισε να γράφει στην εφηβεία, όμως τα έργα της άργησαν να εκδοθούν.
Είχε ταλέντο και απαράμιλλη δεξιοτεχνία στη δημιουργία ολοκληρωμένων και πειστικών χαρακτήρων.
Παράλληλα τα μυθιστορήματά της χαρακτηρίζονται από μια διεισδυτική ματιά στο κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής της, ενώ η κριτική που ασκεί είναι διανθισμένη με λεπτή ειρωνεία και διακριτική αίσθηση του χιούμορ.
Κατά τη διάρκεια της ζωής της εκδόθηκαν τέσσερα μυθιστορήματα: Λογική και Ευαισθησία (1811), Υπερηφάνεια και Προκατάληψη (1813), Μάνσφηλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815).
Δύο ακόμα βιβλία, Το Αββαείο του Νορθάνγκερ και οι Επιρροές, δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό της, το 1818, ενώ άφησε ανολοκλήρωτο το μυθιστόρημά της με τον τίτλο Σάντιτον.
