Ο Σεμπάστιαν Ντάνιελ Αλεξάντερ Κέιν ανατράφηκε με σκληρότητα για έναν και μόνο σκοπό: να εκπληρώσει τις γραφές μιας πανάρχαιας κέλτικης προφητείας την οποία πίστευαν τυφλά δύο αντίπαλα μυστικιστικά τάγματα. Είχε το σημάδι. Ήταν απόγονος βασιλικής γενιάς. Και όφειλε να ενωθεί με τη Μία για να φέρουν στον κόσμο ένα πλάσμα τέλειο, άτρωτο από όλες τις ασθένειες, ευφυές και χαρισματικό, που προοριζόταν να καθορίσει την τύχη του κόσμου.
Η Καρολίνα Σερέτη μεγάλωσε προστατευμένη από την ίδια αυτή μοίρα, θεωρώντας ότι το σημάδι του λωτού στο δέρμα της ήταν μια τυχαία ατέλεια, αν και από μικρό κορίτσι διαισθανόταν πως η ύπαρξή του θα καθόριζε με κάποιον τρόπο τη ζωή της.
Εκείνος δεν πίστεψε ποτέ.
Επέλεξε τη σύγκρουση, τη φυγή, τον πόλεμο.
Εκείνη δεν έμαθε ποτέ. Ζούσε με τα όνειρα και τα γοητευτικά παραμύθια της, μέχρι την έναρξη της μάχης.
Όμως, όσο σθεναρά αντιστέκονταν και οι δυο στην παραφορά της εμμονής και στο όραμα της κυριαρχίας, τόσο πιο ανελέητα ισχυρές γίνονταν οι αόρατες δυνάμεις που οδηγούσαν στην ένωσή τους.
Ήταν ο Ένας και η Μία, απόγονοι του ίδιου βασιλιά.
Κουβαλούσαν την ίδια παντοδύναμη μοίρα.
Ήταν δεσμώτες των σκιών, που απειλούσαν να πνίξουν στα γκρίζα σύννεφα τη ζωή τους.
Καθώς ο θάνατος παραμονεύει, καθώς η αγάπη αναζητά το ξίφος που θα κόψει τις αλυσίδες και ο φόβος εναλλάσσεται αδιάκοπα με την ελπίδα, οι ασπίδες μοιάζουν καμωμένες από χαρτί και σκόνη. Ο Σεμπάστιαν και η Καρολίνα δίνουν μάχη για να σπάσουν τα δεσμά και να απαλλαγούν από το βάρος της Προφητείας. Θα τα καταφέρουν, ή θα υποταχθούν τελικά στο πεπρωμένο;
«Της ήταν αδύνατον να μιλήσει, γι’ αυτό απλώς κατένευσε.
Με ανακούφιση έμεινε ξανά μόνη, και στηρίχτηκε πάλι στα κάγκελα κοιτώντας τον φωταγωγημένο κήπο. Έφερε το ένα χέρι στον λαιμό της και έβαλε τα δάχτυλα ανάμεσα στο φουλάρι και στο δέρμα της.
Πανικός. Προειδοποίηση.
Φύγε! Φύγε τώρα!
Η όρασή της θόλωσε. Στα αφτιά της έπαψε να ακούγεται η απαλή μουσική που έπαιζε ο πιανίστας.
Άγριες μελωδίες άρχισαν να ηχούν μέσα στο κεφάλι της, επιδεινώνοντας τον ίλιγγο. Μελωδίες πολέμου. Μελωδίες από αρχαίες σάλπιγγες.
Ήχοι από κύματα που έσκαγαν θυμωμένα σε βράχια, παρασυρμένα από τον ανελέητο βοριά. Φωνές μικρών κοριτσιών. Φωνές αρχαίων πολεμιστών. Τι ήταν αυτό; Τρελαινόταν; Κίνδυνος».
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-14-2942-7
Έτος έκδοσης:
14/05/2015
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14x21
Σελίδες:
704
Για ηλικία από:
18
Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε και µεγάλωσε στον Πειραιά.
Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τµήµα Δηµοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών και εργάζεται ως δασκάλα στη δηµόσια εκπαίδευση τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Ξεκίνησε να γράφει από µικρή ηλικία, στην αρχή παραµύθια και στη συνέχεια διηγήµατα.
Ασχολείται επίσης µε τη ζωγραφική και τις κατασκευές από φυσικά υλικά. Μιλάει αγγλικά και ιταλικά.
Είναι παντρεµένη και έχει µία κόρη και έναν γιο.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Προσωπικές Στιγµές, Πέτρινοι Κύκνοι, Μ’ Άλλα Λόγια Σ’ Αγαπώ, Αν τον Άνεµο Ρωτήσεις, Μετά την Καταιγίδα, Το Γυάλινο Ρόδο, Βαθύ, Βελούδινο Σκοτάδι και Ψίθυροι στις Φλόγες.
(e-mail επικοινωνίας: evadalia@yahoo.gr)
Άλλοι δίαυλοι επικοινωνίας:
https://www.facebook.com/evaggelia.efstathioua
https://www.facebook.com/evaggelia.efstathioub
http://evaggeliaefstathiou.blogspot.gr
Warning: sizeof(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/oistrolabos/public_html/product_info.php on line 540
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
